Kwilą srebrnie głosy dzwonków w ciszy śnieżnej
Suną sanie po bezkresnej dali mlecznej
.
Płozy znaczą drogi bielą wyścielane
W płatkach śniegu nasze serca kołysane
.
Skrzą kopuły jak we mgle płynące statki
Otulają białym puchem gwiezdne płatki
.
Śnieżne konie nas do cerkwi niosą w biegu
Zasypane nasze serca w płatkach śniegu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz