NASZA MIŁOŚĆ

Nasza miłość jest jak pani,
co już swoje lata ma,
już nie gani ani rani,
mało bierze, mało da.

Stara miłość nie rdzewieje,
coś z patyny w sobie ma,
srebrem zwie co posiwieje
i na harfie duszy gra.

Miłość nasza jest jak pociąg
lecz nie ekspress, to już jest,
gdy pod ręką jest korkociąg,
wznosi toast, ma swój gest.

Miłość nasza jest jak dama,
co o swe maniery dba,
żyła nieraz całkiem sama,
cieszy tym, co teraz ma.


Ciepły koc na zimną noc,
i herbaty szklankę poda,
z ziółek aromatu moc,
letnich malin do nich doda.

W starym piecu diabeł pali,
żaru nie rozpali już,
nikt się na nic już nie żali,
gdy zeschnięty bukiet róż.