środa, 4 lutego 2015
ŻYCIE PODOBNE DO BIEGU RZEKI
Życie podobne jest do biegu rzeki
płynie, jak woda, poprzez różne wieki
nieprzerwanie, niezmiennie, perpetum mobile
tylko się etapy zmieniają co chwilę.
Życie podobne do rzeki co płynie
ma początek w źródle, w końcu w morzu ginie
od narodzin bierze zawsze swój początek
do samej starości, co rwie życia wątek.
Źródło jest małe, kryształowej czystości
jak kochane niemowlę, co sprawia radości
woda bystro skacze, a to już potoczek
małe dziecko ciekawskie, żwawe i urocze
Jeszcze z gór spływa w zieloną dolinę
to etap rozwoju w chłopca lub dziewczynę
jeszcze swawolna, czysta, prędko płynie dalej
młodzież w pasji zdobywa nauki wytrwale.
Potem płynie już wolniej po dolinach ziemi
człowiek dojrzewa do życia, które wszystko zmieni
miłość, rozczarowanie, związek uczuć , praca
rzeka meandruje, w korytach zawraca,
,
Niczym rzeka, co zbiera w biegu męty, muły
tak człowiek rzeźbi swoje sumienie, skrupuły
płynie już znacznie wolniej w szerokim korycie
człowiek odpowiedzialniej realizuje życie.
Znów przejmuje dopływy, małe rzeczki, dzieci,
rybak wszystko co żyje w niej zbiera do sieci,
człowiek już dźwiga bagaż doświadczeń powoli,
zmęczony, czyni plany z dużą siłą woli.
Rodzi dzieci, dom stawia, ma porażki, radości,
przyjdą wnuki, nastąpi czas spokoju, starości,
rzeka szeroko, leniwie do ujścia już płynie,
wkrótce wpadnie do morza i zniknie w głębinie
Zwróci wszystko, zbierała, użyźni tu glebę,
to spełnienie przyrody, by życiem dać siebie,
tak samo, jak rzeka my dzieciom oddamy,
wszystko to, co przez całe swe życie zbieramy.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Zdaniem Heraklita (panta rhei...) byt nigdy nie umiera i nigdy się nie rodzi, tylko zmienia się. Wszyscy jesteśmy złączeni w jednym wielkim kręgu ŻYCIA. Taka myśl nasunęła mi się po przeczytaniu wiersza :)
OdpowiedzUsuń